Język prawniczy często różni są od języka potocznego. Przykładem jest zadatek i zaliczka, które w języku codzienny w zasadzie są synonimami. Jednak prawo polski nadaje im różne znaczenia, dlatego warto o tym pamiętać przy zawieraniu umowy.
Zadatek
Gdy w umowie nie określono innej definicji zadatku lub nie ma przyjętego zwyczaju co do jego znaczenia, to należy rozumieć go według reguły określonej w kodeksie cywilnym tj.
- jeżeli wpłaciłeś zadatek i nie wywiązałeś się z umowy – stracisz go,
- jeżeli wpłaciłeś zadatek i nie wywiązał się z umowy kontrahent – otrzymasz zwrot zadatku w podwójnej wysokości,
- jeżeli wpłacono Tobie zadatek i nie wywiązałeś się z umowy – zwrócisz go w podwójnej wysokości,
- jeżeli wpłacono Tobie zadatek i nie wywiązał się z umowy kontrahent – zatrzymasz zadatek.
Zaliczka
Kodeks cywilny wprost nie reguluje pojęcia zaliczki – to strony umowy określą jej znaczenie. Jeśli tego nie zrobią, to rozumiemy ją w sposób mniej sformalizowany w stosunku do zadatku tj.
- jeżeli wpłaciłeś zaliczkę i nie wywiązałeś się z umowy – otrzymasz zwrot wpłaconej zaliczki,
- jeżeli wpłaciłeś zaliczkę i nie wywiązał się z umowy kontrahent – otrzymasz zwrot wpłaconej zaliczki,
- jeżeli wpłacono Tobie zaliczkę i nie wywiązałeś się z umowy – zwrócisz wpłaconą zaliczkę,
- jeżeli wpłacono Tobie zaliczkę i nie wywiązał się z umowy kontrahent – zwrócisz wpłaconą zaliczkę.
Różnica
Powyższe oznacza, że w przypadku niewywiązania się z umowy z zadatkiem nielojalny kontrahent otrzyma „karę”, a uczciwa strona umowy „bonus” w postaci równowartości zadatku. W przypadku zaliczki trzeba ją po prostu zwrócić, a dodatkowej kary/bonusu nie będzie.
